Çiftçi ve Çocuğun Vişne Reçeli
This blog features an original Turkish story for kids aged 2-4 about growing fruits, being kind, helping others, and the joys of cooking.
This is a story I wrote for our 2-year old and he loves it. I might one day generate some artwork to make it a children’s book. Until then, hope you will tell this story to the younger ones around you.
Click here to read the English translation.
for Evren…
Bu, 2 yaşındaki oğlumuz için yazdığım bir hikaye ve çok seviyor. Belki bir gün, bunu çocuk kitabı yapmak için bazı resimler oluşturabilirim. O zamana kadar, umarım bu hikayeyi etrafınızdaki küçüklerle paylaşırsınız.
Evren için…
Çiftçi ve Çocuğun Vişne Reçeli
Karakterler: Çiftçi: Büyük bir çiftlik sahibi. Çiftliğinde çok sayıda kayısı, kiraz ve vişne ağaçları var. Çocuk: Çiftliğin önünden geçerken ağaçtaki meyveler ilgisini çekiyor.
Yaş aralığı: 2 - 4 yaş.
Ders: Bu hikaye çocukların sebze ve meyvelerin nereden geldiğini ve nasıl yetiştirildiğini öğrenmelerine ve insanların ne kadar yardımsever olabileceklerini gösterir.
Konusu:
Sayfa 1: Resim: Çocuk okuldan eve dönmektedir (okul çantası giyiyor). Çiftliğin önünden geçerken ağaçtaki meyveleri görüp, çiftçiye seslenir. Diyalog: (Not: Çocuk çiftçiye “Adam” diye hitap etmektedir). Şu diyalog yaşanır:
- Çocuk: Adam, ben de biraz meyve yiyebilir miyim?
- Çiftçi: Tabii! Kayısı mı istersin, kiraz mı?
- Çocuk: (Biraz düşünür) Hmmm, kiraz isterim.
Sayfa 2: Çiftçi hangi ağaçtan almasını istediğini sorar (3 ağaç gösterir). Çocuk en büyük ağacı gösterir ve çiftci kiraz toplayıcısını kullanmasını önerir:
- Çiftçi: Tamam! Ama çok ağaç var, hangisinden istersin. Bu mu? Bu mu? Bu mu?
- Çocuk: (Ortadaki, en büyük ağacı gösterir) Bu!
- Çiftçi: Tamam! Ama bu ağaç çok büyük, ben toplayamam.
- Çocuk: Kiraz toplayıcısı kullanabilir misin?
- Çiftçi: Evet! Bu harika bir fikir.
Sayfa 3: Kiraz toplayıcısı ağaca gelir ve ağaçtaki bütün kirazları toplamaya başlar. (Diyalog yok.)
Sayfa 4: Çiftçi bir sepet toplanmış kirazı çocuğa verir. Çocuk yerken vişne olduğunu ve ekşi olduğunu farkeder.
- Çiftçi: Kirazlar hazır! İstediğin kadar al! Ama yemeden önce mutlaka yıka!
- Çocuk: Tamam!
Sayfa 5: Çocuk biraz kiraz alır, yıkar ve yer. Ama suratını ekşitir çünkü meyveler kiraz değil vişnedir ve ekşidir:
- Çiftçi: Ekşi mi? Bir yanlışlık oldu galiba, bunlar vişne. İstersen reçel yapalım?
- Çocuk: Tamam!
Sayfa 6: Çiftçi vişneleri alır, yıkar, çekirdeklerini ayıklar, doğrar ve bir tencereye koyar. Tencereyi de ocağa koyar. (Diyalog yok. Bir not olarak vişne reçeli tarifi var.)
Sayfa 7: Çiftçi şeker miktarını sorar ve çocuk az şeker ister.
- Çiftçi: Çok mu şeker koyayım az mı?
- Çocuk: Az.
- Çiftçi: Haklısın, az şeker daha güzel.
Sayfa 8: Vişne reçeli hazır olmuştur. Çiftçi reçeli kavanozlara koyar ve çocuğa sormak için sıcak mı yemek istediğini. Çocuk sıcak yemek ister.
- Çiftçi: Al bakalım bir tane! Burada sıcak mı yemek istersin? Yoksa dolaba koyalım sonra mı yersin?
- Çocuk: Şimdi yemek istiyorum.
- Çiftçi: Sıcak ekmek ve süt de ister misin?
- Çocuk: Tamam!
Sayfa 9: Çiftçi üzerine tereyağı verip vişne reçeli sürülmüş sıcak ekmekleri çocuğa verir. Yanında da bir bardak süt verir.
- Çocuk: Reçel ve süt için çok teşekkür ederim!
- Çiftçi: Buraya gelip bize ziyaret ettiğin için çok teşekkür ederim. Yine gel. Bir daha ki sefere de kayısı yersin.
Sayfa 10: Çocuk mutlu bir şekilde ayrılır ve çiftçi arkasından el sallar. (Diyalog yok)
Sayfa 11: Hikayenin sonunda, çocuk mutlu bir şekilde evine döner ve annesine reçel yaptıklarını ve çiftçinin ne kadar iyi bir insan olduğunu anlatır. Annesi çocuğun mutlu olduğunu görür ve onunla birlikte çiftliğe tekrar gitmeye karar verirler.